Η Φαλακρή Τραγουδίστρια

Φέτος, περισσότερο από κάθε προηγούμενη φορά,  θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία και να τη μοιραστώ μαζί σας. Οφείλω λοιπόν να ομολογήσω ότι όλοι εμείς της θεατρικής ομάδας Έφεσος ξεκινήσαμε τις πρόβες για τη «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο με μεγάλη επιφύλαξη και «μούδιασμα». Ίσως γιατί μετά τον περσινό Σουρή και την έκρηξη χαράς που προκάλεσε, φοβηθήκαμε ότι ο Ιονέσκο φέτος θα ήταν δύσκολο να συναγωνιστεί το αποτέλεσμα. Στις πρόβες πηγαίναμε με δυσθυμία πολλές φορές, θεωρούσαμε ότι «Η Φαλακρή Τραγουδίστρια», το αντιπροσωπευτικότερο έργο του θεάτρου του παραλόγου ήταν πολύ μακριά από τα δικά μας δεδομένα: δεν το αισθανόμασταν ούτε ως δράμα, αλλά ούτε και ως κωμωδία. Ναι, σίγουρα είχε μηνύματα να περάσει όπως η ανία της καθημερινότητας και πως λειτουργούν άνθρωποι χωρίς ενδιαφέροντα, χωρίς αίσθηση του χρόνου, ίσως και χωρίς προσωπικότητα πλέον, στο μονότονο και μαύρο φόντο της ζωής τους. Το θέμα ήταν ότι όλο αυτό έπρεπε να το εκφράσουμε εμείς με τέτοιο τρόπο ώστε να το νιώσουν οι θεατές. Και εκεί ξεκινούσε το άγχος μας. Βλέπετε έπρεπε να υποδυθούμε ψυχρούς και βαριεστημένους Άγγλους, πολύ μακριά από το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο. Διαβάζοντας μάλιστα και τα λόγια του Ιονέσκο ότι «κωμωδία είναι η έμφυτη αίσθηση της ασυναρτησίας που δημιουργεί μεγαλύτερη απόγνωση από την τραγωδία επειδή οδηγεί σε αδιέξοδο», τότε θεωρείς ότι το «παιχνίδι» είναι χαμένο από χέρι…

Αν μας παρακολουθούσε κάποιος από την πρώτη – πρώτη πρόβα, μέχρι και την παράσταση στις 12 Μαΐου 2008, θα ήταν σα να είχε παρακολουθήσει τη μεταμόρφωση της κάμπιας σε πεταλούδα: στην αρχή έξι άτομα να κρατάνε για καιρό τους ρόλους και να τους διαβάζουν, στην επόμενη φάση να έχουν αφήσει τους ρόλους μεν αλλά να κολλάνε και να μπερδεύουν τα λόγια τους δε, και τέλος στη σκηνή οι ίδιοι έξι άνθρωποι να λάμπουν κάτω από τους προβολείς και να σφύζουν από ενέργεια.

Μπορεί να μην αισθανθήκαμε σιγουριά ότι θα πάει καλά αυτή η παράσταση, ακόμα και την ύστατη στιγμή που καρδιοχτυπούσε ο καθένας από εμάς χωριστά πίσω από την κουρτίνα της σκηνής περιμένοντας να βγει, αλλά τελικά δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Αν και είχαμε μεγάλη ανασφάλεια για το αποτέλεσμα, γιατί η ευθύνη απέναντι στο ίδιο το έργο (δεν θα θέλαμε να κάνουμε τα κόκαλα του Ιονέσκο να τρίζουν εξάλλου..) αλλά και στο κοινό μας ήταν μεγάλη, είχαμε πέρα και πάνω απ’ όλα την αγάπη μας για το θέατρο και για την θεατρική μας ομάδα ως κινητήρια δύναμη. Και είναι αυτή που θα μας δώσει και πάλι δύναμη για να τολμήσουμε κάτι ίσως πιο δύσκολο την επόμενη φορά.

Ντέπη Ασημακοπούλου

  • Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να κατεβάσετε το πρόγραμμα της παράστασης (.pdf):

  • Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε σε μαγνητοσκόπηση την θεατρική παράσταση:

**Σημείωση: Για την καλύτερη αναπαραγωγή του βίντεο προτείνεται σύνδεση ADSL. Εάν πάλι σας παρουσιάζονται προβλήματα κατά την αναπαραγωγή μπορείτε να βρείτε το παραπάνω βίντεο εδώ.**

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: