ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΦΕΣΙΩΝ

Κρατώντας το πρόγραμμα της παράστασης στα χέρια μου, αναπολώ τις υπέροχες στιγμές που έζησα στο Κηποθέατρο της Νίκαιας, στις 17 του περασμένου Ιούνη.
Για πρώτη φορά ως θεατής αλλά και ως συμμετέχουσα στην παράσταση, ένιωσα στιγμές μοναδικές. Τι να πρωτοθυμηθώ, από πού να αρχίσω…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Τόπος της εκδήλωσης το Κηποθέατρο της Νίκαιας, ο δικός μας χώρος, η συνοικία μας, η γειτονιά μας. Ζεστός, φιλικός χώρος που νιώθεις να σε αγκαλιάζει… Πρώτη φορά μπήκα και ένιωσα τόσο γνώριμα συναισθήματα.
Χρόνος της εκδήλωσης, 17 Ιουνίου με τη λήξη του σχολικού έτους, ημέρα Κυριακή και ώρα 21:00 για να έχει αρχίσει να σουρουπώνει…
Πρόσωπα της εκδήλωσης, όλος ο Σύλλογός μας, όλοι οι άνθρωποι που αγωνίζονται για το καλύτερο, για την αναβάθμιση της γειτονιάς μας. Οι άνθρωποι που όντας μια συντροφιά, παλεύουν καθημερινά – στον ελεύθερο χρόνο του ο καθένας – για τη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η εκδήλωση ξεκινά με το καλωσόρισμα του κόσμου. Ακολουθεί σύντομος χαιρετισμός από τον Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Εφεσίων κο Δημήτρη Κρασσόπουλο και η αναγγελία των εκπροσώπων των φορέων και της Πολιτειακής Αρχής του τόπου μας από την υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Συλλόγου μας, κα Βασιλική Λάσκαρη.
Με την έναρξη του προγράμματος, προβάλλεται ένα βίντεο κλιπ από κάθε περιοχή που πρόκειται να παρουσιαστεί από τους χορευτές μας. Ξεκινούν οι χοροί της Μακεδονίας που είναι ιδιαίτερα επιβλητικοί και δυναμικοί. Οι θεατές καμαρώνουν τους χορευτές μας και το κλίμα αρχίζει να «ζεσταίνεται».

Συνεχίζουν οι χοροί της Θράκης που υπό τον ήχο της γκάιντας, δίνουν ζωντάνια και ξεσηκώνουν τους θεατές.

Ακολουθούν οι αξέχαστες πατρίδες… Στους χορούς του Πόντου, όντας θεατής, νιώθω να ανατριχιάζω σύγκορμη… Στο άκουσμα του κεμεντζέ και του νταουλιού, όλοι παραληρούμε, ενώ οι χορευτές μας με τη ζωντάνια και τα ζωηρά πατήματά τους, μας ξεσηκώνουν. Από τη θέση μου καμαρώνω τα αγόρια που χορεύουν τα «μαχαίρια».

Όσο για την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, η συγκίνηση κορυφώνεται… Λόγω καταγωγής – μια και οι παππούδες μου ήρθαν από τα Βουρλά και το Κορδελιό το ’22 – δεν μπορώ να κρατηθώ… Συγκινούμαι και τρέμω ολόκληρη.

Και το σημαντικότερο, έχω πάψει πια να είμαι απλή θεατής αφού είμαι στα παρασκήνια και ετοιμάζομαι με τους άλλους συγχορευτές μου να βγω στη σκηνή για να χορέψουμε κόνιαλι, ολμάζ, συρτομπάλο Κάτω Παναγιάς και συρτό. Τα πόδια όλων μας δεν πατούν στη γη, άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο, είμαστε αγχωμένοι – μια και είναι η πρώτη συμμετοχή μας «ως χορευτικό ενηλίκων» – στην αρχή, αλλά στη συνέχεια, σπάει ο πάγος και το διασκεδάζουμε. Ας είναι καλά ο Δημήτρης (βλ. Χατζηπαναγιωτίδης) που αποτελεί το ταίρι μου και με κατευθύνει στην πίστα…

Κλείνουν οι χοροί με τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου (Χίο και Μυτιλήνη). Τα μικρά παιδιά χορεύουν και διασκεδάζουν το κοινό.

Η εκδήλωση κλείνει με την αναβίωση της καθημερινής ζωής του Πειραιά, στα μέσα του 1900, από τα μέλη της Ένωσης. Περνούν στη σκηνή, βιοπαλαιστές, εργάτες, λαχειοπώλες, ο λατερνατζής, ο λούστρος, οι κομμώτριες, οι μοδίστρες, οι γυναίκες που πάνε στη καφετζού για να μάθουν την τύχη τους, τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, ακόμα και οι ναύτες που βγήκαν να διασκεδάσουν στο λιμάνι, σε κανένα μπαρ…

Ας μην ξεχάσουμε να ευχαριστήσουμε τη δασκάλα μας κα Κατερίνα Κατσανδρή και το σκηνοθέτη μας, κο Αντώνη Παπαδόπουλο, τον Πρόεδρό μας και τα μέλη της Ένωσης.
Η βραδιά κλείνει με τις ευχαριστίες του Προέδρου μας προς όλους τους συμμετέχοντες και το κοινό, τις απονομές στους υπευθύνους και τα φώτα σβήνουν, οπότε όλοι αποχωρούμε ευχαριστημένοι και γεμάτοι από συναισθήματα… Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψω εκείνες τις στιγμές. Οι καρδιές μας έχουν γεμίσει… Και του χρόνου να’ μαστε καλά για επόμενες επιτυχίες…

Ελένη Γολεμάτη

Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να κατεβάσετε το πρόγραμμα της παράστασης (.pdf):

Filed under: Γενικά,Παραδοσιακών Χορών |